Zmarł Alojzy Szablewski, uroczystości pogrzebowe odbędą się w piątek, 5 maja 2017 roku. O godz. 11 odprawiona zostanie msza święta pogrzebowa w kościele Matki Boskiej Fatimskiej, Plac Kardynała Stefana Wyszyńskiego 1, Gdańsk Żabianka. Pogrzeb na Cmentarzu w Oliwie po mszy świętej.
ur 4.VII.1925 w Tczewie Absolwent Politechniki Gdańskiej, Wydz. Budowy Okrętów (1963).
W czasie II wojny światowej żołnierz AK. 1944-1945 pracownik Fabryki Maszyn Rolniczych, III-V 1945 Starostwa Powiatowego w Tczewie. V 1945 – XII 1950 służba wojskowa, elew szkoły podoficerskiej w Toruniu, 1951-1952 zatrudniony w Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Tczewie, 1952-1990 projektant w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Gdańskiej im. Lenina. W XII 1970, następnie w VI 1976 uczestnik protestów w SG. W 1979 uczestnik manifestacji w rocznicę Grudnia ’70, w 1980 w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. 1978-1980 współpracownik WZZ Wybrzeża.
W VIII 1980 uczestnik strajku w SG, od IX 1980 w „S”; członek Prezydium KZ, uczestnik prac związanych z realizacją Pomnika Poległych Stoczniowców 1970, w 1981 współorganizator służb porządkowych zabezpieczających I WZD Regionu Gdańskiego i I KZD.
13-15 XII 1981 uczestnik strajku w SG, przewodniczący KS. 15 XII 1981 po drugiej pacyfikacji Stoczni aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Gdańsku, 28 V 1982 skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku na 2 lata więzienia w zawieszeniu, zwolniony. Po wyjściu współzałożyciel i szef TKZ „S” w SG, do 1988 współorganizator pomocy dla rodzin osób represjonowanych, zbierania składek, wydawania podziemnego pisma „Rozwaga i Solidarność”, dokumentów: „Karta 84”, „Posłanie do ujarzmionych narodów Europy środkowej”, druków okolicznościowych. W V i VIII 1988 przewodniczący KS w SG, członek Prezydium MKS.
Od 1990 na emeryturze. 1991-1995 w ZChN, 1996-2000 w ROP, z-ca przewodniczącego Okręgu. 1991-1993 poseł RP z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. Od 1994 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych Godność w Gdańsku, od 2003 członek Stowarzyszenia Solidarni z Kolebki.
1970-1987 uzyskał 14 dyplomów uznania za prototypowe projekty statków; uhonorowany Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1972), wyróżniony m.in. odznakami Zasłużony Stoczni Gdańskiej (1981), odznaczeniem Polonia Mater Nostra Ert (1999), odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).